شمال نيوز : این روزهای پایانی مجلس هشتم گویا نمی خواهد به راحتی پایان یابد و هر از چند گاهی شاهد افشاگری‌هایی هستیم که خیلی هم بی‌تناسب با انتخابات ریاست مجلس نهم نیست.
یکی از این رخدادها نامه سعید مرتضوی، رییس سازمان تامین اجتماعی است، که چند نکته را به دنبال دارد. اگر محتوی نامه وی را صحیح و درست بدانیم که قاعدتا تا وقتی خلاف آن ثابت نشده نمی‌توان آن را نادرست دانست، نکاتی دارد که به چند فراز آن اشاره می شود.
آقایان که خود را نماینده با بصیرت سیاسی می خوانند لطفا به چند سوال پاسخ دهند، اولا با چه رویکردی و تحلیلی با شخصی که خودشان وی را فاقد ویژگی‌ها نه حرفه ای که اخلاقی و پیشینه تخلف، برای احراز تصدی یک سازمان زیر مجموعه وزارت خانه ای می دانند، وارد مذاکره شدند؟. چرا برای مذاکره با مقام بالاتر وی مانند وزیر و یا رییس جمهور که باید حتی در صورت استعفا ان را بپذیرند، وارد مذاکره نشدند تا کار به "قول شرف" مورد ادعای تکذیب شده نکشد.
1- سعید مرتضوی در این نامه "قول شرف" را تکذیب کرده و آن را ساخته و پرداخته آقای توکلی دانسته است و خواستار انتشار صوت جلسات مذاکره شده است. این درحالی است که آقایان نماینده مذاکره کننده مدعی شدند وی "قول شرف" داده تا دیگر در سازمان تامین اجتماعی حاضر نشود که چنین نشد و بر این اساس استیضاح وزیر کار منتفی و با حیثیت مجلس بازی شد.
اگر آقایان قدرت مذاکره با مقام‌های بالاتر را نداشتند که نداشتند و شاهد آن در همان روز در حیاط مجلس حاضر و آماده دفاع از وزیرش شده بود، چرا آقایان با بصیرت تن به بازی سیاسی دادند که نتیجه آن مشخص بود؟ زیرا استعفا نیازمند موافقت مقام بالادستی است و عمل بر خلاف آن یعنی ترک مسولیت، خلاف قانون و نیز اخلاق است و مرتضوی نه، اما یک نماینده مجلس که نباید درخواست غیر قانونی کند. از سوی دیگر رییس جمهور مورد حمایت آقایان هم که تمام تخلفاتش را نادیده گرفته بودند تا خطایشان در انتخاب وی ظاهر نگردد، همان روز گفت قولی نداده است. حتی گفته شد در صورت عزل وزیر توسط مجلس، مرتضوی سرپرست می‌شود.
این اقایان که می خواستند به صورت منجی وارد عمل شوند، فقط از جایگاه خودشان نه نماینده مجلس مذاکره کرده‌اند، والا جایگاه مجلس در راس امور بودن است و باید آن را با عمل دقیق و تدبیر شده پاس داشت.
حال که امروز "قول شرف" هم تکذیب شده است آقایان چه پاسخی برای افکار عمومی دارند. حتی اگر در نوار صوتی جلسات نیز ادعای آقایان یعنی قول شرف وجود داشته باشد، آقای مرتضوی تکیه بر صندلی ریاست سازمان تامین اجتماعی دارد و قرار هم ندارد آن را ترک کند. آیا این نتیجه همان پنهان کاری‌ها و اعتقاد به مصلحت‌گرایی افراطی نیست.
دراین فراز از نامه مرتضوی مدعی شده است که اقای حدادعادل چندین قول به وی داده است بنابراین به نظر می رسد که آقای حدادعادل نه تنها با قدرت و از جایگاه مجلس یا حداقل از سوی چندین نماینده امضا کننده استیضاح، بلکه از جایگاه یک نماینده هم مذاکره نکرده است و فقط در برابر اعلام آمادگی برای استعفا و نه استعفا و یا کناره گیری قطعی مرتضوی، وعده‌هایی را به ایشان می دهد. و امروز که این مسایل مورد ادعای مرتضوی فاش شده به نظر میآید که جناب حداد عادل باید پاسخ دهد که چه وعده هایی را مرتضوی داده است که البته علی رغم تلاشش هیچ کدام هم عملی نشده است. یعنی علی رغم اینکه مرتضوی کنار نرفته اقای حدادعادل تلاش خودش را برای انجام وعده هایش به مرتضوی انجام داده است. بنابراین شاید بتوان نتیجه گرفت که منظور آقای حدادعادل کنار رفتن مرتضوی نبوده بلکه منتفی کردن استیضاح بوده است.
2- سعید مرتضوی در نامه خود آورده است "... جناب اقای حداد عادل نیز در ازای این اعلام آمادگی برای استعفا چندین قول به من دادند که در این متن قابل ذکر نیست و در آخرین جلسه مشترک نیز فرمودند پیگیر آن هستم و با وجود تلاش جناب آقای حداد عادل هیچ یک از آنها تا به حال عملی نشده است.
در این بخش نامه منظور آقای حدادعادل حداقل برداشت مرتضوی اینگونه بوده که "به گونه‌ای اقدام شود که موجب تحریک برخی نمایندگان نشود" یعنی رفتارها سبب اقدام مجدد نمایندگان نشود و از آنجاییکه دیگر وقتی برای استیضاح وزیران در مجلس هشتم باقی نمانده بود می توان از اقای حدادعادل سوال کرد و ایشان پاسخ دهند که تحریک نمایندگان یعنی چه؟ و در صورت تحریک، آنها چه اقدامی می توانستند انجام دهند که به کام شما نبوده است؟
حال اگر آقایان حدادعادل و احمد توکلی که مورد خطاب نامه مرتضوی قرار گرفته و مذاکره کننده با وی بوده اند، پاسخ درخوری برای این نامه نداشته باشند و به روشنگری افکار عمومی نپردازند، مرتضوی هم بیشتر شیر می شود. به گفته دیگر شیر شدن امروز مرتضوی نتیجه عمل بد و سیاسی کاری شماست.
3- دراین نامه سعید مرتضوی آورده است" جناب آقای حداد عادل حتی در آخرین تماسی که با هم داشتیم، توقع ترک پست و خدمت از اینجانب نداشته و ندارند و تدبیر وی این بود که به گونه‌ای اقدام شود که موجب تحریک برخی نمایندگان نشود."
